- ποταμήσιος
- -α, -ο, Ναυτός που ανήκει στο ποτάμι ή προέρχεται από αυτό (α. «ποταμήσια άμμος» β. «ποταμήσια ψάρια»).[ΕΤΥΜΟΛ. < ποταμός + κατάλ. -ήσιος (πρβλ. βουν-ήσιος)].
Dictionary of Greek. 2013.
ποταμήσιος
Look at other dictionaries:
-ήσιος — κατάληξη επιθέτων τής αρχαίας μεσαιωνικής και νέας Ελληνικής. Στην Αρχαία η κατάλ. ήσιος εμφανίζεται, κυρίως, αφ ενός μεν σε θέματα με χαρακτήρα οδοντικό (πρβλ. βιοτήσιος, φιλοτήσιος κ.ά.), αφ ετέρου δε σε επίθετα που έχουν χρονική σημασία (πρβλ … Dictionary of Greek
ιπποπόταμος — (Ηippopotamus amphibius). Αρτιοδάχτυλο θηλαστικό της οικογένειας των ιπποποταμιδών, της υπόταξης των χοιρομόρφων. Τα ενήλικα άτομα έχουν μήκος σώματος περίπου 4 5 μ., ύψος στο άκρο του ώμου 1,60 μ. και βάρος 3 4 τόνους. Το πολύ ογκώδες σώμα του… … Dictionary of Greek
μηλολόνθη — (melolontha melolontha). Έντομο της οικογένειας των Σκαραβαιιδών, της τάξης των κολεοπτέρων. Έχει μήκος 3 περίπου εκ., χρώμα κοκκινωπό καστανό στα ανώτερα μέρη και μαυριδερό στα κατώτερα· στα πλευρά κάθε κοιλιακού τμήματος υπάρχει μια τριγωνική,… … Dictionary of Greek
ποτάμιος — α, ο / ποτάμιος, ον, ΝΜΑ, και ποτάμείος Α [ποταμός] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ποταμό ή προέρχεται από αυτόν, ποταμήσιος (α. «ποτάμια ύδατα» β. «παρ ὄχθαις ποταμίαις», Αισχύλ. γ. «ποτάμια ποτά», Σοφ. δ. «ποτάμιος κύκνος», Ευρ.) αρχ. 1.… … Dictionary of Greek
ποταμός — Στη φυσική γεωγραφία είναι υδάτινο ρεύμα, που χαρακτηρίζεται από μία σχετική συνέχεια και σταθερότητα τροφοδοσίας και με τομή κοίτης, γενικά, αρκετά ομαλή. Συνήθως αντιδιαστέλλεται από τον χείμαρρο, που έχει πιο ανώμαλους και απότομους… … Dictionary of Greek
